Η «γαλανόλευκη» διατηρεί ανέπαφη την εστία της στη διοργάνωση, επίτευγμα που δεν έχει καταφέρει καμία άλλη Εθνική και στις τέσσερις κατηγορίες του τουρνουά.
Στη Λάρνακα με την Κύπρο θα παίξει αύριο (24/9-21:45) η Εθνική Ελλάδας, σε ένα παιχνίδι που επί χάρτου μοιάζει βαθμολογικά αδιάφορο για τη «γαλανόλευκη», αφού έχει ήδη εξασφαλίσει την 1η θέση στον όμιλο του Nations League. Με αυτόματο επακόλουθο την άνοδό της στην παραπάνω κατηγορία της UEFA αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία που απέκτησε για πρόκριση στο επόμενο EURO, δηλαδή τα «κέρδη» είναι ήδη πολλά.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως η «γαλανόλευκη» θα παρουσιαστεί αδιάφορη αφού θέλει ακόμη μία νίκη για πολλούς λόγους (ψυχολογία, ranking κτλ) ενώ το σημαντικότερο είναι πως οι διεθνείς μας έστειλαν το «μήνυμα» πως είναι σε θέση να πετύχουν πολλά.
Την ίδια στιγμή στην μπάλα όλοι, καλώς ή κακώς έτσι είναι, μένουμε στο γκολ. Πρόκειται για την πεμπτουσία του αθλήματος και η… μοίρα των αμυντικογενών ποδοσφαιριστών ή των γκολκίπερ είναι να μην έχουν τη «λάμψη», τρόπο τινά, των μεσοεπιθετικών και φορ. Ετσι πορευόμαστε δεκαετίες τώρα.
Δέχθηκε μόνο 24 τελικές, ελάχιστες λογίζονται για «καθαρές» φάσεις
Αν όμως προσέξουμε τα δεδομένα της διοργάνωσης και στις τέσσερις κατηγορίες της προκύπτει ένα εύρημα που μας… οδηγεί στο να… βγάλουμε το καπέλο στους παίκτες της Ελλάδος, ειδικότερα σε εκείνους των «μετόπισθεν», όπως και τον Γουστάβο Πογιέτ.
Ποιο είναι αυτό; Η Ελλάδα είναι το μόνο με «μηδέν παθητικό» μεταξύ των 55 που συμμετέχουν, αφού ύστερα από τέσσερα παιχνίδια στο γκρουπ το goal average της είναι 7-0 υπέρ του. Αμέσως μετά ακολουθεί η Εσθονία με ένα τέρμα παθητικό (σε τρεις αγώνες) και Πορτογαλία, Γεωργία με δύο (σε τέσσερα και πέντε παιχνίδια αντίστοιχα). Παράλληλα αν θυμηθούμε λίγο τις αναμετρήσεις της «γαλανόλευκης» θα παρατηρήσουμε πως αυτό το ρεκόρ/επίτευγμα δεν ήρθε… τυχαία. Στα παιχνίδια της ήταν πολύ καλή (και) στο ανασταλτικό κομμάτι, ενώ ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος αποδείχθηκε «φύλακας-άγγελος» όποτε κλήθηκε να επέμβει.
Πιο συγκεκριμένα σε αυτούς τους αγώνες (δύο με Κόσοβο, από ένας με Β. Ιρλανδία, Κύπρο) η Ελλάδα δέχθηκε 24 τελικές, εκ των οποίων ελάχιστες μπορούν να χαρακτηριστούν ως «καθαρές» φάσεις.
Στο Μπέλφαστ υπήρξαν ορισμένα σουτ (π.χ. των Ντέιβις, Γουάιτ) που εξουδετέρωσε ο γκολκίπερ της Μπενφίκα, όπως και η απευθείας εκτέλεση φάουλ του Λάφερτι που πέρασε άουτ.
Στην Πρίστινα ο 28χρονος πορτιέρε είπε «όχι» σε Ζέλενι, Ρασίτσα, ενώ ως η μεγαλύτερη ευκαιρία που της έγινε μέχρι στιγμής στον όμιλο λογίζεται εκείνη της Κύπρου στο Βόλο, όπου σε τρανζίσιον ο Πίττας πλάσαρε άουτ από πλεονεκτική θέση (υπήρξαν και ορισμένες καλές στιγμές για τους φιλοξενούμενους με Χριστοφή, Λοϊζου).
Έτσι η «σούμα» είναι πως η Ελλάδα στα 389′ που διαρκεί μέχρι στιγμής για εκείνη το τουρνουά (μαζί με τις καθυστερήσεις) διατηρεί ανέπαφη την εστία της και αυτό είναι ένα μεγάλο «παράσημο» για όλους, αν και ένα κλικ παραπάνω τα σχετικά credits πάνε στους αμυντικογενείς.
Οι 12 γκολκίπερ, μπακ, στόπερ και «6αρο-8άρια» που έχουν παίξει μέχρι στιγμής
Ας θυμηθούμε και ποιοι έχουν αγωνιστεί μέχρι στιγμής στις επί χάρτου ανασταλτικές και ευρύτερα μη επιθετικογενείς θέσεις. Με μόνη εξαίρεση το φινάλε του πρώτου αγώνα στη Βόρειο Ιρλανδία ο Πογιέτ παρατάσσει την ομάδα με τετράδα στα «μετόπισθεν», ενώ στον άξονα μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς (σε 3-4-3, 4-2-3-1, 4-3-3 κτλ) έχουν χρησιμοποιηθεί και παίκτες που δεν είναι εκεί η «κλασική» τους θέση (π.χ. Μάνταλος, Μπακασέτας) αλλά λογίζονται ως πιο… μπροστινοί. Οι «καθαροί» γκολκίπερ, στόπερ, μπακ και «6αρο-8άρια» που έχουμε δει είναι 12, εκ των οποίων Βλαχοδήμος, Μαυροπάνος, Τσιμίκας δεν έχουν «χάσει» λεπτό.
