Ρεάλ Μαδρίτης και Champions League είναι όροι σχεδόν… ταυτόσημοι. 13 κατακτήσεις από την αρχή της διοργάνωσης είναι αρκετές για να δώσουν στον σύλλογο τον τίτλο της «Βασίλισσας» της Ευρώπης. Δύσκολα κάποιος το αμφισβητεί αυτό.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Την σεζόν 1997-98 οι «μερένχες» ξεκινούσαν την πορεία τους στο Champions League έχοντας στην τροπαιοθήκη τους έξι κατακτήσεις. Επίδοση καθόλου άσχημη, εκτός βέβαια αν αναλογιστούμε πως η τελευταία είχε έρθει 32 ολόκληρα χρόνια νωρίτερα!
«Εμπόδιο» οι… πληγωμένοι Ιταλοί
Είχε έρθει η ώρα να… σπάσει η «κατάρα». Η Ρεάλ Μαδρίτης είχε φτάσει μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης (τον πρώτο της μετά το 1981) και στις 20 Μαΐου του 1998, στο Άμστερνταμ Αρίνα, θα έπρεπε να νικήσει την Γιουβέντους για να κάτσει, επιτέλους, στον «θρόνο» της. Κάτι τέτοιο φυσικά μόνο εύκολο δεν ήταν.
Οι Ιταλοί δεν αστειεύονταν. Από τον τερματοφύλακα μέχρι την κορυφή της επίθεσης είχαν να επιδείξουν αστείρευτο ταλέντο, τεράστια ποδοσφαιρικά «αστέρια». Από τον Μοντέρο μέχρι τον Ντάβιντς και από τον Ινζάγκι μέχρι τον Ντελ Πιέρο η Γιουβέντους τρόμαζε ακόμα και τους μεγαλύτερους αντιπάλους της. Κι αν τα ονόματα αυτά δεν φτάνουν, κάπου ανάμεσα τους υπήρχε και ο Ζινεντίν Ζιντάν!
Πέρα από το ατομικό ταλέντο, όμως, οι «μπιανκονέρι» είχαν και μεγαλύτερη εμπειρία από την Ρεάλ σε τελικούς ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Συγκεκριμένα, αυτό ήταν το τρίτο διαδοχικό «ραντεβού» τους με την μοίρα, η οποία την προηγούμενη χρονιά δεν… τους έκανε το χατίρι. Η Ντόρτμουντ αποδείχθηκε ανυπέρβλητο «εμπόδιο» στον τελικό της σεζόν 1996-97, νικώντας με 3-1 στο Μόναχο. Πριν από την ήττα αυτή, βέβαια, η Γιουβέντους είχε φτάσει ξανά σε τελικό Champions League, το 1996, όταν και επικράτησε του Άγιαξ στα πέναλτι (1-1 κανονική διάρκεια και παράταση).
Η ήττα από τους Γερμανούς, όμως, ήταν ακόμα «φρέσκια» με την ομάδα του Μαρσέλο Λίπι να θέλει να την «διώξει» από πάνω της, φέρνοντας ένα ακόμα τρόπαιο στο Τορίνο. Η «Βασίλισσα» όμως είχε άλλη άποψη.
Ο δρόμος προς τα αστέρια
Η Ρεάλ Μαδρίτης είχε ένα σχετικά εύκολο «ταξίδι» προς τον τελικό του Champions League. Τερμάτισε πρώτη σε όμιλο με Ρόζενμποργκ, Ολυμπιακό και Πόρτο (οι «ερυθρόλευκοι» μάλιστα απέσπασαν «λευκή» ισοπαλία στην Ελλάδα) για να προκριθεί στα προημιτελικά, όπου συνάντησε την Λεβερκούζεν. Οι Ισπανοί απάντησαν στο 1-1 της Γερμανίας με «καθαρή» νίκη με 3-0 στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, επικρατώντας στα ημιτελικά και της Ντόρτμουντ, με το 2-0 της Ισπανίας και την «λευκή» ισοπαλία στο Σίγκναλ Ιντούνα Πάρκ να είναι αρκετά.
Από την άλλη πλευρά, η Γιουβέντους έφτασε μια «ανάσα» από έναν πρόωρο αποκλεισμό, παίρνοντας το εισιτήριο για τα προημιτελικά στις λεπτομέρειες. Στον όμιλό της έμεινε πίσω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (ξεπερνώντας Φέγενορντ και Κόσιτσε), κατέκτησε όμως μια από τις δύο «χρυσές» δεύτερες θέσεις που έδιναν πρόκριση, χάρη στην καλύτερη διαφορά τερμάτων σε σχέση με την Παρί Σεν Ζερμέν.
Στα προημιτελικά κόντρα στην Ντιναμό Κιέβου έμεινε στο 1-1 στο Τορίνο, πήρε όμως τεράστια νίκη με 4-1 στην Ουκρανία για να περάσει στα ημιτελικά, χάρη στο χατ-τρικ του Ινζάγκι. Εκεί είχε πιο εύκολο, καθώς «λύγισε» την Μονακό με 4-1 στην Ιταλία (χατ-τρικ ο Ντελ Πιέρο αυτή τη φορά), με την ήττα με 3-2 του δεύτερου αγώνα να είναι ανώδυνη.
Ένα γκολ αρκεί για να γίνεις «Βασίλισσα»
Ρεάλ και Γιουβέντους, λοιπόν, έρχονται αντιμέτωπες με τα «μάτια» στο βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League. Ο Ίλγκνερ, ο Ρομπέρτο Κάρλος, ο Ιέρο, ο Σαντσίς, ο Πανούτσι, ο Ρεδόνδο, ο Καρεμπέ, ο Ζέεντορφ, ο Ραούλ, ο Μοριέντες και ο Μιγιάτοβιτς συνθέτουν μια λαμπερή «ορχήστρα» με μαέστρο τον Γιουπ Χάινκες, η οποία ετοιμάζεται να φέρει επιτέλους την διοργάνωση στο… σπίτι της, στην Μαδρίτη.
Οι δύο ομάδες κοντράρονται σώμα με σώμα, με τις μάχες να είναι ομηρικές, καμία όμως δεν μπορεί να σκοράρει. Μέχρι το 66’. Ο Ρομπέρτο Κάρλος θα σουτάρει στην κίνηση από τα αριστερά, με την μπάλα να βρίσκει στα σώματα και να καταλήγει μπροστά στον Μιγιάτοβιτς. Την στιγμή εκείνη μιλάει το ένστικτο του επιθετικού. Ο Μαυροβούνιος κοντρολάρει, ντριμπλάρει έξοχα τον Περούτσι και σε κενή εστία δεν έχει πρόβλημα να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
Το 1-0 είναι γεγονός και θα μείνει μέχρι τέλους, με την Γιουβέντους να μην έχει απάντηση. Οι Ιταλοί θα χάσουν δεύτερο διαδοχικό τελικό. Ένα γκολ είναι αρκετό για την «Βασίλισσα», η οποία μετά από 32 ολόκληρα χρόνια έκατσε ξανά στον «θρόνο» της.
Η φανέλα της μεγάλωσε λίγο εκείνη την μέρα. Σήμερα είναι πλέον τεράστια, βαριά, ασήκωτη. Ο τελικός του Champions League του 1998 ήταν η αρχή της… κατάκτησης της Ευρώπης από την Ρεάλ Μαδρίτης, της δημιουργίας ενός θρόνου με το όνομά της. Το «ρόδι» είχε σπάσει και οι Ισπανοί δεν είχαν λόγο να κοιτάξουν πίσω. Δύο κατακτήσεις στα επόμενα τέσσερα χρόνια, τέσσερις από το 2014 μέχρι το 2018 και συνολικά 13 τρόπαια συνθέτουν σήμερα τον «μύθο» της Ρεάλ Μαδρίτης, της αδιαμφισβήτης «Βασίλισσας» της Ευρώπης.
