Μία ανάσα από τη μεγαλύτερη διάκριση, είναι το ποδόσφαιρο της Πάφου, διά μέσω της Πάφος FC.
Εμείς που είμαστε σε ηλικία τέτοια, ώστε να θυμόμαστε την φτώχια που μάστιζε την ποδοσφαιρική Πάφο έχουμε και να πούμε και να γράψουμε πολλά και ενδιαφέροντα, τα οποία πρέπει να αποτελούν παράδειγμα για σύγκριση για τη νέα γενιά των φιλάθλων και ειδικά των φιλάθλων της πόλης του Κινύρα.
Θυμάμαι πχ τον Ευαγόρα, θυμάμαι τον ΑΠΟΠ, θυμάμαι και την πρώτη ενοποιημένη ομάδα του 2000 ( βλέπε Αθλητική Ένωση Πάφου) .
Και οι τρεις αυτές ποδοσφαιρικές ομάδες βίωσαν πολύ δύσκολες στιγμές. Μέχρι που το 2014 είχαμε την ίδρυση της Πάφος FC που με τη σειρά της πέρασε δύσκολα, όταν υποβιβάστηκε και αγωνίστηκε στη β’ κατηγορία το 2016-17.
Από την επόμενη χρονιά όμως, όλα πήραν το δρόμο τους. Ήρθαν οι Ρώσοι τους οποίου αρχικά δεν τους λάβαμε σοβαρά υπόψη, αλλά αποδείχθηκε καταλυτική η παρουσία τους από το καλοκαίρι του 2017.
Ήταν καταλυτική ώστε να αποκτήσει ο Παφίτης, αυτοπεποίθηση και να πιστέψει ότι έχει λόγο να επιστρέψει στο γήπεδο και να αγαπήσει αυτή την ομάδα.
Ξέρετε τι μου έρχεται στο μυαλό, βλέποντας τη διαφαινόμενη παρουσία της Πάφος FC στο γκρουπ των διεκδικητών ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου;
Όλους εκείνους που κάποτε κρατούσαν και γύριζαν δίσκο για να μαζέψουν είτε λίρες, είτε στη συνέχεια ευρώ ώστε να λειτουργήσουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες της πόλης.
Θυμάμαι σαν χθες την επικοινωνία που είχα με τον πρώην πρόεδρο του Ευαγόρα Πάφου και στη συνέχεια γενικό γραμματέα της Αθλητικής Ένωσης Πάφου.
Τον Γιώργο Χατζηκυριάκο. Ο δάσκαλος για όσους τον γνώριζαν, ήταν ένας εξαίρετος άνθρωπος αλλά και δίκαιος. Σκαπανέας, όνομα και πράγμα. Με όραμα του, να δει κάποτε μία ομάδα της πόλης να κάνει το βήμα παραπάνω. Γιατί, είχε συνηθίσει πάντα στην πορεία παραμονής στην κατηγορία ή στην πορεία επιστροφής από την β’ στην α’ κατηγορία.
Έφυγε από τη ζωή το 2015, εντελώς ανέλπιστα. Αν μπορούσε ο δάσκαλος να ξυπνήσει σήμερα και έβλεπε αυτό που συμβαίνει με την ποδοσφαιρική Πάφο, θα ήταν ίσως από τους πιο ευτυχισμένους.
Όπως ευτυχισμένοι αισθάνονται οι Παφίτες φίλαθλοι που βίωσαν τα πέτρινα χρόνια, και είναι οι μόνοι σωστοί κριτές και αναλυτές του παλαιού με το νέο φαινόμενο.
Για τούτο και οι νεότεροι φίλαθλοι της Πάφου, οφείλουν να χαρούν το σκηνικό το οποίο βιώνουν σήμερα και να αισθάνονται προνομιούχοι για τη νέα τάξη πραγμάτων!
Μιχάλης Παπαγεωργίου
