Το πρόσωπο παγωμένο. Ανέκφραστο. Στο μυαλό του Κλέι Τόμπσον, παρά την εκκωφαντική φασαρία, έπαιζαν σε… επανάληψη οι 31 προηγούμενοι μήνες.
Πόνος. Δάκρυα. Απογοήτευση. Νέα δάκρυα. Λύτρωση. Ο Τόμπσον επέστρεψε μετά από 940 ημέρες μακριά απ’ αυτό που αγαπάει. Ο κόσμος του επεφύλαξε την αποθέωση ενός ήρωα. Που εμφανίζεται την τελευταία στιγμή και σώζει την ημέρα.
Στην περίπτωσή του είναι πιο προσιτός ο τίτλος του ήρωα που έρχεται για να ενισχύσει μία προσπάθεια. Στις δηλώσεις του… βούρκωσε. Δεν έκλαψε, όπως είχε κάνει την προηγούμενη φορά, που είχε μείνει μόνος στον πάγκο των Ουόριορς με μία πετσέτα στο πρόσωπο.
Αυτή η εποχή τελείωσε. Η «μπόρα» πέρασε. Και ο Κλέι επέστρεψε. Πριν από το ματς, ο αντίπαλός του σε αρκετές σειρές τελικών, Κέβιν Λοβ, τον αγκάλιασε και τον καλωσόρισε ξανά στο ΝΒΑ. Ο φόργουορντ των Καβαλίερς ξέρει κάποια πράγματα από τραυματισμούς και εσωτερικούς… δαίμονες.
Το φινάλε του αγώνα βρήκε τον 31χρονο σούτινγκ γκαρντ να παίρνει την μπάλα του αγώνα. Έτσι έπρεπε. Για να θυμάται για πάντα αυτή την ημέρα. Την ημέρα που ο Κλέι Τόμπσον επέστρεψε για τα καλά!
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την υποδοχή που μας έκαναν οι φίλαθλοι των Ουόριορς, ειδικά σε εμένα. Ήταν διασκεδαστικό και άξιζε κάθε μέρα που έμεινα μακριά και έκανα την αποθεραπεία μου. Άξιζε κάθε στιγμή», ήταν τα λόγια του Τόμπσον.
Μόλις πέρασε στο χώρο των αποδυτηρίων, τον περίμεναν δεκάδες άνθρωποι. Δημοσιογράφοι, τσιρλίντερς και άλλοι. Ξέσπασαν σε φωνές αποθέωσης και χειροκροτήματα. Και ο Τόμπσον θέλησε να ζήσει κάθε στιγμή.
Δεν είναι λίγο να απουσιάζει δύο χρόνια από τη Λίγκα. Πολλά άλλαξαν από την ημέρα που τραυματίστηκε. Με το τελευταίο που μπήκε στη λίστα να είναι εξαιρετικά απίθανο: Οταν ο Κλέι τραυματίστηκε, ο Τζα Μοράντ (που έκανε τα ξημερώματα ένα απίθανο μπλοκ) δεν είχε καν αγωνιστεί στο ΝΒΑ!
Ο δρόμος της επιστροφής του δεν ήταν εύκολος. Ήταν πολλές φορές που λύγισε. Και έπρεπε να αρχίσει ξανά.
«Με… σκοτώνει κάθε μέρα»
«Είναι καλό που επιστρέφω σε αυτό το κτήριο, περιμένω με ανυπομονησία να αγωνιστώ σε αυτό. Η πρόοδος είναι αργή, αφού προσπαθώ να αποκτήσω ξανά την κινητικότητά μου, είμαι όμως χαρούμενος που είμαι εδώ», είχε πει ο Τόμπσον τον περασμένο Ιανουάριο, όταν κλήθηκε να αναλάβει το ρόλο του τηλεσχολιαστή για το ματς των Ουόριορς με τους Ντιτρόιτ Πίστονς.
Τότε είχε μιλήσει για πρώτη φορά για το ψυχολογικό κομμάτι: «Δυστυχώς δεν μπορώ να παίξω. Με… σκοτώνει κάθε μέρα, αλλά σκοπεύω να παίζω για αρκετό καιρό, οπότε δεν θέλω να αφήσω κάτι να χαλάσει την αποθεραπεία μου».
940 ημέρες, 177 ματς!
Ο Τόμπσον απουσίασε για 940 ημέρες. Έχασε 177 συνεχόμενα παιχνίδι, μετρώντας από το τελευταίο του, το Game 6 των τελικών του 2019. Και αυτά τα 20 λεπτά που αγωνίστηκε έμοιαζαν με μία αιώνια λύτρωση. Για τους κόπους του. Για τα δάκρυά του.
Την ίδια στιγμή, η επιστροφή του συνδυάστηκε και από δύο milestones: Συμπλήρωσε 12.000 πόντους και 1.800 τρίποντα!
Πριν το ματς, οι παίκτες των Ουόριορς έφτασαν στο γήπεδο φορώντας διαφορετικές φανέλες του Κλέι Τόμπσον. Ήθελα να τιμήσουν την «KlayDay» με κάθε πιθανό τρόπο.
