Είναι γνωστό τοις πάσι ότι αποτελώ εξέχον μέλος και φανατικό θιασώτη του κινήματος του ΛεΜπρονισμού και σήμερα τα χαράματα ήρθε και έδεσε το γλυκό… Για την ακρίβεια, ξανάρθε και ξανάδεσε τα ξημερώματα της Τετάρτης στο Χιούστον, με τον λεγάμενο –προς δόξαν του ταλέντου και της πληθωρικότητας του – να μεταλλάσσεται σε πεντάρι ολκής!

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ αγωνίσθηκε ως σέντερ, το ίδιο είχε συμβεί και τις προάλλες στον αγώνα με τους Πέισερς στον οποίο έκανε τον Ντομάντας Σαμπόνις να κουτουλάει!

Σε εκείνο το ματς που κρίθηκε στην παράταση, ο ΛεΜπρόν αγωνίσθηκε επί 41 λεπτά και πέρασε κάποια από αυτά στη θέση “5”, στην οποία χρησιμοποιήθηκε ως βασικός ο ΝτιΑντρε Τζόρνταν, αλλά αυτή τη φορά το πράγμα χόντρυνε!

Η μάλλον παραχόντρυνε, διότι στο πλαίσιο της μεταθετικής ιδιότητος, ως σέντερ αγωνίσθηκε και ο έτερος Καππαδόκης, ο Καρμέλο Αντονι!

Πάλι καλά που ο Ντέιβιντ Φιζντέιλ, ο οποίος αντικαθιστά προσωρινά τον νοσούντα Φρανκ Βόγκελ δεν έχρισε πεντάρι και τον Ράσελ Γουέστμπρουκ!

To small ball και η υπερηφάνεια
Σε σχήματα small ball ο ΛεΜπρόν έχει ξαναπαίξει σε αυτή τη θέση, αλλά ως εκεί και μη παρέκει: το να αγωνισθεί από την αρχή και καθ’ όλη τη διάρκεια ενός αγώνα ως σέντερ του συνέβη για πρώτη φορά στα 19 χρόνια της επαγγελματικής καριέρας του και σε 1332 ματς κανονικής περιόδου.

Βασικά, όπως τόνισε και ο ίδιος, του συνέβη για πρώτη φορά στη ζωή του!

“Είμαι περήφανος διότι μπορώ να παίξω σε πέντε θέσεις ή τουλάχιστον που ξέρω ότι μπορώ να το κάνω” σχολίασε ο τετράκις πρωταθλητής του ΝΒΑ, ο οποίος συνδύασε αυτή την… πειραματική εμφάνιση του με δυο ρεκόρ: αφενός πέτυχε triple-double figure με 32 πόντους, 11 ριμπάουντ και 11 ασίστ και αφετέρου έγινε ο πρώτος παίκτης στα χρονικά του ΝΒΑ, ο οποίος σε ηλικία άνω των 35 ετών, σκόραρε πάνω από 30 πόντους σε πέντε απανωτά ματς, ξεπερνώντας τον Μάικλ Τζόρνταν, τον Καρλ Μαλόουν και τον Ελτζιν Μπέιλορ!

Μιας και το φερε η κουβέντα στις ηλικίες, αύριο ο (γεννημένος στις 30 Δεκεμβρίου του 1984) ΛεΜπρόν γιορτάζει τα 37α γενέθλια του, αλλά μπροστά του τύφλα να χουν οι έφηβοι.

Το τζογάρισμα με τις ευλογίες του Βόγκελ
“Ήξερα ότι επρόκειτο για ένα ρίσκο, αλλά αποφάσισα να τζογάρω, παίρνοντας την έγκριση και την ευλογία του Βόγκελ” σχολίασε μετά το ματς ο Φιζντέιλ, άλλωστε η απουσία του Αντονι Ντέιβις και του Ντουάιτ Χάουαρντ, σε συνδυασμό με την έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον ΝτιΑντρε Τζόρνταν κατέστησαν αυτή την απόφαση κατά το μάλλον ή ήττον αναπόφευκτη.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά κόντρα στους Ρόκετς ο “King James”, βάδισε στα χνάρια των επιφανών προγόνων του στους Λέικερς: του Γουίλτ Τσάμπερλεν, του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, του Σακίλ Ο’ Νιλ, αλλά και του… Μάτζικ Τζόνσον!

Η ραψωδία του Μάτζικ Τζόνσον
Εδώ ήρθαμε, όπως λέγαμε παλιά και στο σινεμά: και όταν λέω εδώ, εννοώ μια από τις πιο επικές εμφανίσεις στα χρονικά του ΝΒΑ, που φέρει την ανεξίτηλη σφραγίδα της μεγαλοσύνης του “Αϊνστάιν” του μπάσκετ…

Οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι σε εκείνο το βράδυ της 16ης Μαΐου του 1980, όταν στην παρθενική σεζόν του στο ΝΒΑ ο Μάτζικ Τζόνσον μεταμορφώθηκε σε σέντερ και οδήγησε τους Λέικερς στη νίκη επί των Σίξερς στον έκτο τελικό του ΝΒΑ και στην κατάκτηση του τίτλου.

Δυο βράδια νωρίτερα, στον πέμπτο τελικό, οι Λέικερς είχαν επιβληθεί με 108-103 και πήραν το προβάδισμα στη σειρά με 3-2, ωστόσο εκείνη η νίκη απέβη Πύρρεια λόγω του τραυματισμού του Τζαμπάρ…

Και ο ασθενής επέζησε!
Ο Πολ Γουέστχεντ, ο οποίος είχε αντικαταστήσει μεσούσης της σεζόν τον τζακ ΜακΚίνι φημιζόταν για τις ακραίες έως και τρελές επιλογές του και δεν κώλωσε: μετέθεσε τον Μάτζικ Τζόνσον από τη θέση του πόιντ γκαρντ σε εκείνη του σέντερ (στην οποία είχε παίξει κάποτε στο Μίσιγκαν Στέιτ) και προϊούσης της νυκτός ούτε γάτα, ούτε ζημιά…

Και η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής επέζησε!

Στους προηγούμενους πέντε τελικούς ο Τζαμπάρ είχε μέσο όρο 33.4 πόντους, αλλά ο Τζόνσον ο οποίος επιστρατεύθηκε εκτάκτως για να τον αντικαταστήσει, τον ξεπέρασε!

Λίγο απ’ όλα
Στην κορύφωση της ραψωδίας του, σκόραρε 42 πόντους (με 14/22 δίποντα, 0/1 τρίποντο, 14/14 βολές), κατέβασε 15 ριμπάουντ, μοίρασε επτά ασίστ, έκανε επίσης τρία κλεψίματα και μία τάπα και όλα καλά, όλα ανθηρά!

Οι Λέικερς έριξαν στο κανναβάτσο τους Σίξερς με 123-107, επικράτησαν με 4-2, και στέφθηκαν πρωταθλητές με τον Μάτζικ Τζόνσον να σηκώνει τους ώμους του όταν ρωτήθηκε σε ποια θέση έπαιξε…

“Λίγο σέντερ, λίγο φόργουορντ, λίγο γκαρντ”!
Στην πραγματικότητα είχε παίξει πολύ σέντερ, πολύ φόργουορντ και πολύ γκαρντ. Ο ΛεΜπρόν δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο μόνος παίκτης, ο οποίος άλλαξε θέση για μια νύχτα, εκτός κι αν του άρεσε τόσο πολύ, ώστε να ζητήσει μονιμότητα!

Ο Ρόι, ο Στιβ και η αρκούδα στο δάσος
Σε κάθε περίπτωση είναι τέτοιο το μεγαλείο του ανδρός, ώστε μπορεί να παίξει σε όποια θέση γουστάρει και η περίπτωση του μου θυμίζει την ατάκα που είχε ξεστομίσει ο Γιατζόγλου πριν από 29 χρόνια…

Το καλοκαίρι του 1992 ο Αρης έφερε τον Ρόι Τάρπλεϊ και ρώτησα τον Στιβ σε ποια θέση θα έπαιζε…

Έβαλε τότε τα γέλια και μου έδωσε μια απάντηση που δεν θα την ξεχάσω ποτέ…

“Μη ρωτάς μαλ…ες. Ο Τάρπλεϊ είναι σαν την αρκούδα στο δάσος. Οπου θέλει χέζει η αρκούδα, όπου θέλει παίζει ο Τάρπλεϊ”!

Τούτου δοθέντος, όπου θέλει, παίζει και ο ΛεΜπρόν, λογαριασμό θα μας δώσει;

Τέτοιες μεταλλάξεις παικτών δεν επιβάλλονται μονάχα από τις συγκυρίες και από προσωρινές ενίοτε καθίστανται μόνιμες…

Θυμάμαι στα πεταχτά μερικές τέτοιες περιπτώσεις που δεν περιορίζονται στο μπάσκετ, αλλά πιάνουν και το ποδόσφαιρο…

Το όνειρο του Γκμοχ, ο Μαυρίδης και ο Ρας
Στις 10 Απριλίου του 1985 ο Γιάτσεκ Γκομοχ είχε δει ένα όνειρο και αποφάσισε να του δώσει σάρκα και οστά… Το προηγούμενο βράδυ ο Κώστας Μαυρίδης κοιμήθηκε σέντερ φορ και το επόμενο πρωί, ανήμερα τον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών με τη Λίβερπουλ ξύπνησε σέντερ μπακ!

Ήμουν κι εγώ εκεί, ως απεσταλμένος του “Ελεύθερου Τύπου” και όταν μας το μαρτύρησε την ώρα του πρωινού ο συχωρεμένος ο Γιάννης Κυράστας, μας έφυγε ο τάκος…

“Παιδιά να ξέρετε ότι ο Μίστερ ετοιμάζει ένα κόλπο. Αποφάσισε να βάλει τον Μαυρίδη σέντερ μπακ για να φυλάει τον Ιαν Ρας”!

Η εγχείρηση δεν πέτυχε, διότι ο Ιρλανδός στράικερ ξέφυγε δυο φορές από τον πρώην παίκτη του Αθηναϊκού, έβαλε δυο γκολ μέσα σε ένα λεπτό και η Λίβερπουλ νίκησε με 4-0…

Ο ασθενής όμως ανένηψε, επέζησε και θριάμβευσε διότι εκείνος ο αγώνας σηματοδότησε τη στροφή του Μαυρίδη και τη μετακίνηση του σε μια θέση στην οποία διέπρεψε έως το τέλος της καριέρας του.

Το χρονικό του μπάσκετ είναι γεμάτο από περιπτώσεις παικτών οι οποίοι είτε για ένα βράδυ, είτε για μια ολόκληρη ζωή άλλαξαν θέση…

Ο Γιαννάκης, ο Φάνης και ο Κουφός
Στο Challenge Round του Ευρωμπάσκετ του 1981, στην Κωνσταντινούπολη, για να χωρέσουν σώνει και καλά στην πεντάδα ο Νίκος Γκάλης, ο Τάκης Κορωναίος και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Γιάννης Ιωαννίδης έβαλε αναγκαστικά τον “Δράκο” να παίξει στη θέση του σμολ φόργουορντ, που τότε λεγόταν ελ!

Στον αγώνα του Mundobasket του 1986 στη Σαραγόσα με τη Νότια Κορέα, ο Κώστας Πολίτης μετέθεσε τον Φάνη Χριστοδούλου από το “3” στο “5”, ποντάροντας σε σίγουρο άλογο: ο “Μπέμπης” ήταν ένας all around παίκτης που μπορούσε να υποστηρίξει τις απαιτήσεις οποιασδήποτε θέσης.

Κάποιοι άλλοι άλλαξαν θέση άπαξ και δια παντός!

Ο Τσέχος Γιαν Βέσελι εμφανίσθηκε στη διεθνή σκηνή ως τριάρι με την Παρτίζαν Βελιγραδίου και κατέληξε σέντερ, ενώ μια τέτοια μετάλλαξη υπέστη στην εξέλιξη της καριέρας του και ο Ντάριλ Μίντλετον…

Από τριάρι με σπεσιαλιτέ στα σουτ τριών πόντων άρχισε την καριέρα του στο λύκειο και στο κολέγιο ο Κώστας Κουφός και με το που πέρασε στο ΝΒΑ κατάντησε βαρύ σέντερ φορ!

Και ο Μπατίστ που έγινε… εξάρι!
Στα καθ’ ημάς τον εγκυκλοπαιδικό ορισμό αυτής της μεταστροφής αποτελεί ο Μάικ Μπατίστ, που από τριάρι στη Σαρλερουά, στην Μπιέλα και στους Γκρίζλις όταν φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού μεταμορφώθηκε πρώτα σε τεσσάρι, ύστερα σε πεντάρι και-όπως μου είπε μια φορά αυτοσαρκαζόμενος- “εάν υπήρχε και αυτή η θέση, θα έπαιζα και εξάρι”!

Δεν είχε δίκιο, διότι με τόσο σουξέ που γνώρισαν οι συνεργασίες του με τον Δημήτρη Διαμαντίδη στα pick n’ roll, έγινε και εξάρι…

Εξάρι του λόττο!