Παρακολούθησα στην τηλεόραση τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Καταναλωτών Μάριο Δρουσιώτη κα την μεγάλη του αντίδραση για τις χρεώσεις των τραπεζών και τα αρνητικά επιτόκια των καταθέσεων πάνω από το ποσό των €100,000.
Οι Εμπορικές Τράπεζες στην Κύπρο άρχισαν τις χρεώσεις και τις απειλές για μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια στις καταθέσεις εδώ και λίγο καιρό. Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τους Κυπρίους και γενικά για την κοινωνία. Οι δύο τράπεζες στην Κύπρο, η Ελληνική και η Τράπεζα Κύπρου, κατέχουν σήμερα το 70% σχεδόν των καταθέσεων και των δανείων της κυπριακής οικονομίας. Το υπόλοιπο το κατέχουν οι πολλοί άλλοι τραπεζικοί οργανισμοί. Οι δύο τράπεζες κατά την άποψη μου, διατηρούν υπέρογκο ποσοστό της τραπεζικής πίτας και ενεργητικά αποτελούν μονοπώλιο στον τραπεζικό τομέα. Προηγουμένως στην Κύπρο πριν από το 2013, υπήρχαν σε μονοπωλιακή ισχυρή θέση η Τράπεζα Κύπρου και η Λαϊκή Τράπεζα. Ταυτόχρονα, όμως υπήρχε ένας δυνατός Συνεργατισμός, ο οποίος ήταν το αντίβαρο των ετσιθελισμών και των καταχρηστικών χρεώσεων των Εμπορικών Τραπεζών ήταν το αντίπαλο δέος. Ο Συνεργατισμός λειτούργησε, κακά τα ψέματα, ως φόβητρο των Εμπορικών Τραπεζών. Κάθε τους ενέργεια περνούσε μέσα από την ανάλυση και τη θέση «Τί θα κάνει ο Συνεργατισμός» και μετά οι τράπεζες αποφάσιζαν πως να συμπεριφερθούν. Ο Συνεργατισμός πέραν των άλλων λειτουργούσε και ως καταλύτης στις σκέψεις των τραπεζιτών για αυξήσεις στις διάφορες χρεώσεις. Παρακολουθώντας τον πρόεδρο του Συνδέσμου Καταναλωτών Μάριο Δρουσιώτη, ένοιωσα έντονα την ανάγκη να παρέμβω σ’ αυτό το θέμα, των υψηλών χρεώσεων των τραπεζών.
Ο Συνεργατισμός από το 2018 δεν υπάρχει πια. Δεν θα αναφερθώ στους λόγους, κάποιοι είναι γνωστοί και κάποιοι άγνωστοι. Σε μεταγενέστερο στάδιο θα γίνει πλήρης διαφώτιση του κόσμου. Η ιστορική θλιβερή αυτή πραγματικότητα, με την απουσία του Συνεργατισμού από την κυπριακή οικονομία και κοινωνία, έδωσε την ευκαιρία στις δύο μεγάλες ξένες τράπεζες στον τόπο μας, οι οποίες κατέχουν υψηλότατο μερίδιο αγοράς, να συμπεριφέρονται καταχρηστικά και με μεγάλη αλαζονεία. Δεν ήμουν, ούτε είμαι της άποψης ότι οι τράπεζες δεν πρέπει να κερδίζουν και να αναπτύσσονται. Τουναντίον, διαχρονικά είμαι υπέρ της κερδοφορίας και της συνεχούς ανάπτυξης των τραπεζών και οποιονδήποτε άλλων επιχειρήσεων. Διαφωνώ όμως, με τις οποιεσδήποτε εύκολες λύσεις εις βάρος των πελατών οποιασδήποτε κοινωνικής τάξης. Υπάρχουν τεράστια παράπονα για τη συμπεριφορά των τραπεζών όσον αφορά το δανεισμό. Έγιναν τέτοιες διαδικασίες που αποθαρρύνουν ένα άτομο να ζητήσει δάνειο από τις τράπεζες και για πολύ μικρό ποσό ακόμα. Οδηγήθηκαν από το ένα άκρο στο άλλο, κυρίαρχο στοιχείο της κοινωνίας μας, φοβούμενοι ασφαλώς για τα ΜΕΔ. Ναι αλλά, ο δανεισμός είναι αυτός που συμφέρει στις τράπεζες και φέρνει έσοδα. Και επειδή δεν προσφέρουν δανεισμό, με τον πανικό που τους διακατέχει, μειώνονται τα έσοδα τους, μετακυλούν αυτή την εξίσωση στις πλάτες όλων των πελατών τους, με τα σίγουρα έσοδα από τις χρεώσεις και τα μηδενικά και αρνητικά επιτόκια.
Οι ηγέτες αυτών των Εμπορικών Τραπεζών, οι οποίοι με τους επιτελείς τους αμείβονται με υπέρογκους μισθούς και ωφελήματα, αν θεωρούν τους εαυτούς τους άξιους, έξυπνους, διορατικούς της στρατηγικούς, οφείλουν να εξεύρουν άλλους τρόπους και άλλες επενδύσεις για να αυξήσουν τα έσοδα τους, και να βελτιώσουν την οικονομική τους θέση, και όχι με την εύκολη λύση των χρεώσεων όλων των πελατών τους γιατί δήθεν τους εξυπηρετούν. Η πραγματικότητα είναι ότι και οι δύο πλευρές εξυπηρετούνται, και η μια πλευρά, αυτή των πελατών μάλιστα βρίσκεται στην πιο αδύνατη θέση.
Σ’ αυτή την προσπάθεια των τραπεζών να φορτώσουν στους πελάτες τους ανεδαφικές και αστήρικτες χρεώσεις, οφείλουν να επέμβουν ο Υπουργός Οικονομικών, ο Διοικητής της ΚΤΚ, η Βουλή, το κράτος και να προστατεύσουν τους πολίτες. Η συστηματική προσπάθεια των τραπεζών να επιβάλλουν άγνωστες μέχρι τώρα χρεώσεις, και μηδενικά και αρνητικά επιτόκια στις καταθέσεις, πρέπει να αναχαιτιστεί. Ιδιαίτερα οι αντιπρόσωποι του λαού, οι Βουλευτές, έχουν την υποχρέωση και το καθήκον να εγγράψουν και συζητήσουν το θέμα στη Βουλή, χωρίς μάλιστα αργοπορία.
Θυμάμαι όταν με τους συνεχείς ψιθύρους και την υπόσκαψη αρκετά μέλη και πελάτες του Συνεργατισμού, επιζητούσαν επίμονα τις καταθέσεις τους και εναγωνίως τους παρακαλούσα να μην τις αποσύρουν, τους έλεγα συνεχώς «θα κλείσετε το Συνεργατισμό! Ύστερα εν να φέρει ο φούρνος την πυρά».
Ανδρέας Μουσκάλλης
Προπονητής Ποδοσφαίρου
