Όταν καταφέρνεις να φύγεις με δύο νίκες από το Τσίρειο κόντρα σε Απόλλωνα και ΑΕΛ και μάλιστα με εμφανίσεις μέσα από τις οποίες ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ανωτερότητα σου, δείχνει ότι είσαι ομάδα για μεγάλα πράγματα.
Και η φετινή ΑΕΚ είναι για μεγάλα πράγματα.
Δεν ήταν καταιγιστική κόντρα στην ΑΕΛ όπως στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στο ΑΠΟΕΛ αλλά ήταν μια εμφάνιση ολοκληρωτική, μια εμφάνιση μεστή και αμυντικά και επιθετικά που στο τέλος χάρισε μια πέρα για πέρα δίκαιη νίκη.
Αφότου πέρασαν τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά της αναμέτρησης στα οποία η ΑΕΛ μπήκε με ένα ενθουσιασμό, η ΑΕΚ έλεγξε το παιχνίδι, δεν έχασε τον έλεγχο σε κανένα σημείο μέχρι και το φινάλε και κατάφερε να φύγει νικήτρια.
Πέτυχε ένα γκολ το οποίο ήταν αρκετό για να κόψει την φόρα των γηπεδούχων και από κει και πέρα όλα πήραν τον δρόμο τους.
Ακόμα και στα σημεία που η ΑΕΛ προσπάθησε να βάλει κάποια πίεση, η εξαιρετική αμυντική γραμμή της ΑΕΚ δεν επέτρεψε να κινδυνέψει η εστία του Τούμπα. Μιλίτσεβιτς και Τόμοβιτς ήταν κυριολεκτικά με μια λέξη αλάνθαστοι. Η σιγουριά που προσέδιδαν για άλλο ένα παιχνίδι στα μετόπισθεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική σε ένα ματς που ο αντίπαλος κυκλοφόρησε την μπάλα αρκετά στα όρια της περιοχής της ομάδας… αλλά δεν τον άφησαν να μπει με αξιώσεις μέσα.
Όσον αφορά το επιθετικό κομμάτι, είδαμε ένα γκολ… ζωγραφιά από τον Γκιούρτσο, άλλο ένα γκολ στο φινάλε, ενώ θα μπορούσε το σκορ να ήταν μεγαλύτερο αν ο Τρισκόφσκι έβρισκε στόχο στο ασύλληπτο τετ-α-τετ και αν ο Φαράζ πριν το γκολ που πέτυχε δεν σημάδευε το δοκάρι του Βοζίνια αλλά λίγα εκατοστά πιο δεξιά.
Η ουσία είναι μία. Η ΑΕΚ πήρε άλλο ένα ντέρμπι στο οποίο ήταν καλύτερη, έπιασε τον Απόλλωνα στην κορυφή, αναγράφεται πρώτη καθώς υπερτερεί στην ισοβαθμία, άφησε την ΑΕΛ 12 βαθμούς πίσω της και περιμένει να δει αν θα κλείσει από την κορυφή τον α’ γύρο.
Χρίστος Χρίστου
