Όταν κάποιος αντικρίζει τον Έμιλ Σμιθ Ρόου και τον Μπουκάγιο Σάκα, παρατηρεί ευθύς αμέσως πως πρόκειται για δύο νεαρά «παιδιά». Δεν μεγαλοδείχνουν, αντιλαμβάνεται κανείς την ηλικία τους, αλλά υπάρχουν σαφείς διαφορές στον τρόπο παιχνιδιού τους.

Ο πρώτος παρουσιάζει μία πρωτοφανή ωριμότητα στο παιχνίδι του, στηρίζοντας το στην συνεργασία, τις συνεχείς εναλλαγές της μπάλας, και στον τακτικό ορθολογισμό, ενώ ο δεύτερος επιζητά το «τόπι» στα πόδια του, είναι εξαιρετικός στο ένας εναντίον ενός, και σκοράρει με χαρακτηριστική ευκολία.

Μαζί έχουν πετύχει επτά γκολ στην φετινή Άρσεναλ. Πως θα μπορούσαν άλλωστε να μην αλληλοσυμπληρώνονται; Μεγάλωσαν μαζί στις ακαδημίες των «κανονιέρηδων», αξιοποιήθηκαν από κοινού από τον Μικέλ Αρτέτα, και πλέον αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της βασικής ενδεκάδας, πραγματοποιώντας ως στιγμής μία εξαιρετική σεζόν.

Και αν για τον Σάκα τα πρώτα δείγματα είχαν γίνει φανερά από πέρυσι, πιστοποιώντας το λαμπρό του μέλλον και με την κλήση του στην Εθνική Αγγλίας, για τον Σμιθ Ρόου το φετινό καλοκαίρι ήταν το πιο κρίσιμο από όλα.

Δούλεψε στα τελειώματα των φάσεων, εξελίχθηκε φανερά και πλέον μπορεί να θεωρεί πως «κέρδισε» μία θέση στις κλήσεις της χώρας του, με τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ να τον καλεί στην αποστολή, να τον βάζει βασικό, και εκείνος να γίνεται ο πρώτος παίκτης της Άρσεναλ που σκοράρει στην πρώτη του εμφάνιση με το εθνόσημο στον 21ο αιώνα.

Πανηγύρισε με τον Σάκα. Μία αγκαλιά, μία ακόμη ένδειξη φιλίας και μία κοινή πορεία που έχει… λεωφόρους μπροστά της. Όνειρό τους; Να κάνουν ξανά την Άρσεναλ μεγάλη, και να μην επαναπαυτούν στα σπουδαία ρεκόρ που καταρρίπτουν, όπως αυτό του Σάκα, με τα τρία γκολ σε ισάριθμα ματς σε… τέτοια ηλικία, για πρώτη φορά για την Εθνική Αγγλίας, από το 1939.

Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισαν να ανανεώσουν με την Άρσεναλ. Την νιώθουν «σπίτι» τους, την αγαπούν, στηρίζουν και στηρίζονται από το πρότζεκτ του Αρτέτα, και το κίνητρο να την εδραιώσουν ξανά στο Big4 μοιάζει σπουδαίο.

Σαφώς και κομβικό ρόλο στην απόφασή τους, έπαιξε το γεγονός πως έχουν ο ένας τον άλλον. Είναι μαζί στο Βόρειο Λονδίνο, ταξιδεύουν μαζί για το Wembley, και πανηγυρίζουν μαζί, όπως συνέβη και στο ντέρμπι της πόλης απέναντι στην Τότεναμ, όπου αμφότεροι υπήρξαν πρωταγωνιστές.

Κάποια στιγμή πιθανώς το ποδόσφαιρο θα τους χωρίσει. Μέχρι τότε, η πορεία τους θα χαράσσεται από κοινού, και οι δύο «νέοι» θα μεγαλώνουν, ηλικιακά και ποδοσφαιρικά, κάτω από την ίδια στέγη.

Εκεί που ο όρος bromance αποκτά μία ιδιαίτερη σημασία, και εκεί που μία «κουβέντα παραπάνω στο ενενηντάλεπτο», ξεχνιέται μπαίνοντας στα αποδυτήρια. Σε όλα μαζί, αλλιώς σε όλα χώρια, για τον Έμιλ Σμιθ Ρόου και τον Μπουκάγιο Σάκα. Μοιάζει με ταινία, θυμίζει τραγούδι, αλλά επί της ουσίας, είναι ακόμη μία υπέροχη ποδοσφαιρική ιστορία.

Η ιδανική απόδειξη πως δύο μεγάλα ταλέντα μπορούν να συνυπάρξουν, βγάζουν εκτός των ανταγωνισμό και ονειρεύονται μόνο να… πανηγυρίσουν ξανά μαζί απέναντι στην Λίβερπουλ το Σάββατο!