Το «θρυλικό» Νο8 που τίμησε για πολλά χρόνια ο Αντρές Ινιέστα θα έχει πλέον κάτοχο τον Ντάνι Άλβες. Ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος θυμάται πέντε ακόμα σπουδαία ονόματα, που αγωνίστηκαν με αυτόν τον αριθμό στους «μπλαουγκράνα».
Σάντορ Κότσις
Ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της «χρυσής ομάδας» της Ουγγαρίας, τη δεκαετία του ’50, που δέσποζε σε παγκόσμιο επίπεδο. Το «ψηστήρι» του συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα, Λάζλο Κούμπαλα, τον έκανε κάτοικο Καμπ Νου, με τον Κότσις να παίρνει μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα το 1958. Ο Ούγγρος επιθετικός, γνωστός ως και «χρυσό κεφάλι» έκανε σπουδαία καριέρα στη Βαρκελώνη, οδηγώντας την ομάδα σε τίτλους. Φορώντας το Νο8 στην πλάτη παραλίγο να την κάνει και πρωταθλήτρια Ευρώπης, όμως δεν τα κατάφερε. Αν και σκόραρε στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών, το 1961, η Μπαρτσελόνα ηττήθηκε από την Μπενφίκα.
Μπερντ Σούστερ
Φόρεσε τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, της Ρεάλ Μαδρίτης και της Ατλέτικο Μαδρίτης. Ωστόσο, ο Γερμανός άσος συνέδεσε το όνομά του περισσότερο με τους «μπλαουγκράνα», καθώς αγωνίστηκε στην ομάδα από το 1980 έως το 1988. Ο «ξανθός άγγελος», όπως ήταν το παρατσούκλι του λόγω της εμφάνισής του, δέσποζε στη μεσαία γραμμή των Καταλανών, φορώντας κυρίως το Νο8 στην πλάτη. Τη δεκαετία του ’80 δεν υπήρχαν ακόμα σταθεροί αριθμοί στις φανέλες, όμως όταν ο ίδιος αγωνιζόταν (και δεν απουσίαζε για να το φορέσει κάποιος άλλος) το συγκεκριμένο νούμερο ήταν πάντοτε δικό του.
Χρίστο Στόιτσκοφ
Ένα από τα αστέρια της «Dream Team» του Γιόχαν Κρόιφ, που κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα Ισπανίας και το τελευταίο κύπελλο πρωταθλητριών της ιστορίας, το 1992. Ο «πιστολέρο» έκανε ένα σπουδαίο επιθετικό δίδυμο με τον Ρομάριο, πυροβολώντας τις αντίπαλες εστίες με το Νο8 στην πλάτη. Το 1995, ένα χρόνο μετά την κατάκτηση της «Χρυσής Μπάλας», αποχώρησε από την Μπαρτσελόνα, όμως ο Βούλγαρος φορ έμεινε για πολύ λίγο μακριά από το Καμπ Νου. Το 1996 επέστρεψε στους «μπλαουγκράνα», όταν πλέον είχαν καθιερωθεί οι σταθεροί αριθμοί στις φανέλες. Και όπως ήταν λογικό, ο Στόιτσκοφ πήρε και πάλι το «8».
Φιλίπ Κοκού
Η ολλανδική παροικία που είχε δημιουργήσει ο Λουίς Φαν Χααλ στο Καμπ Νου, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, μεγάλωσε μετά τη μεταγραφή του Κοκού. Το 1998, ο Ολλανδός χαφ πήρε μεταγραφή από την PSV στην Μπαρτσελόνα, στην οποία έγινε συμπαίκτης με τους Κλάιφερτ, Ζέντεν, Ράιζινγκερ, Μπογκάρντε, αλλά και με τα αδέρφια Ντε Μπουρ. Στη δεύτερη χρονιά του, ο πολυσύνθετος μέσος πήρε τη φανέλα με το Νο8, που είχε πριν από αυτόν ο Άλμπερτ Θελάδες. Στα έξι χρόνια που αγωνίστηκε στους «μπλαουγκράνα», κατέκτησε μόλις ένα πρωτάθλημα, όμως ο ίδιος ήταν στυλοβάτης στη μεσαία γραμμή με γεμάτες σεζόν και εξαιρετική παρουσία.
Λουντοβίκ Ζιουλί
Το καλοκαίρι του 2004 που αποχώρησε ο Κοκού, επιστρέφοντας στην PSV, αφίχθη στο Καμπ Νου ο Λουντοβίκ Ζιουλί, που προερχόταν από εκπληκτική σεζόν με τη Μονακό. Ο Γάλλος εξτρέμ πήρε το Νο8 του Ολλανδού και συνέβαλλε τα μέγιστα στις επιτυχίες των επόμενων χρόνων. Ο Ζιουλί ήταν κομβικός στην κατάκτηση δύο συνεχόμενων πρωταθλημάτων, αλλά και στην κατάκτηση του Champions League το 2006. Αγωνιζόμενος στα άκρα της επίθεσης, υπήρξε συμπαίκτης με τον Ροναλντίνιο, όμως όταν άρχισε να ξεπηδά ο νεαρός – τότε – Λιονέλ Μέσι έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα και το 2007 αποχώρησε.
