Έπειτα από ένα πετυχημένο αποτέλεσμα στη διάρκεια της σεζόν, θυμάμαι καλά πως είχα γράψει ότι η ΑΕΚ θα δείξει το μέταλλό της όταν θα έρθουν και οι πρώτες αποτυχίες. Σημείωνα πως θα ‘ρθει και η πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα και τότε θα πρέπει να διαχειριστεί σωστά την κατάσταση.
Να λοιπόν που συνέβη. Η ομάδα της Λάρνακας έχασε στο Τσίρειο από τον Άρη, είδε το αήττητό της να τερματίζεται, ωστόσο από αυτό το παιχνίδι έχει πολλά περισσότερα να κερδίσει, εάν λάβει σωστά τα μαθήματα που της έχει προσφέρει…
Τέτοιου είδους αγώνες η ΑΕΚ θα δώσει ξανά μέσα στη σεζόν. Να προσπαθεί ο αντίπαλος να την πιέσει ψηλά, να ακυρώσει τα δικά της ατού, να την δυσκολέψει στην κυκλοφορία της μπάλας και ακολούθως στη δημιουργία ευκαιριών.
Όλα αυτά συνέβησαν στο πρώτο ημίχρονο, το οποίο ήταν, μακράν του δεύτερου, το χειρότερο φετινό της. Για πρώτη φορά δεν κατέγραψε σε ένα ολόκληρο ημίχρονο έστω μία τελική προσπάθεια. Η ομάδα δεν ήταν καλή προτού αποβληθεί ο Λουΐς Γκουστάβο, ο οποίος θα χάσει το ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ.
Στο δεύτερο μέρος ήταν καλύτερη. Το αξιοσημείωτο είναι πως αυτό ίσχυσε περισσότερο όταν αγωνιζόταν με αριθμητικό μειονέκτημα κι όχι με… πλεονέκτημα! Όταν ο Άρης έμεινε με εννέα, έριξε εξ ολοκλήρου το βάρος στην άμυνα, η ΑΕΚ δεν βρήκε χώρους και λύσεις, με αποτέλεσμα να γνωρίσει και την πρώτη της ήττα στο φετινό πρωτάθλημα.
Το ζητούμενο είναι ένα και μοναδικό: η απογοήτευση να μετατραπεί σε πείσμα ενόψει της συνέχειας. Όπως σωστά έλεγε ο Καταλά όταν η ΑΕΚ νικούσε και βρισκόταν στην κορυφή ότι δεν έκανε απολύτως τίποτα, αυτό ισχύει και τώρα μετά την πρώτη της ήττα: δεν έχασε απολύτως τίποτα.
Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς και νικητής θα αναδειχθεί αυτός που θα καταφέρει να βγει πιο δυνατός από τις δύσκολες καταστάσεις!
Ανδρέας Βεντούρης
