Είναι της μοίρας του γραφτό: Ο Τσάβι ετοιμάζεται για την επιστροφή του στην Μπαρτσελόνα και, φυσικά, να εκπληρώσει το πεπρωμένο του…
Μάκης Σερεπίσος (sdna.gr)
Μία μικρή ανάσα και πάμε:
«Δεν θα υπάρξει κανένας άλλος σαν τον Τσάβι».
«Είναι ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου».
«Δεν θα υπάρξει νέος Τσάβι. Δεν υπάρχει αντικαταστάτης του».
«Είναι διαφορετικός. Αυτός δίνει τον ρυθμό, αυτός κινεί τα νήματα».
«Δεν έχω λόγια για να τον περιγράψω. Τόσο απλό».
«Ο Μέσι δεν ήταν ποτέ το πρόβλημα. Ο Τσάβι και ο Ινιέστα ήταν. Μπορούν να κρατήσουν την μπάλα για ένα ολόκληρο βράδυ».
«Αν το ποδόσφαιρο ήταν επιστήμη, ο Τσάβι θα είχε ανακαλύψει τα πάντα»
Δεν είναι λόγια φιλάθλων. Δεν είναι ατάκες της στιγμής. Είναι κομμάτια απαντήσεων σε ερωτήσεις που έγιναν στον Γιόχαν Κρόιφ, στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, στον Λιονέλ Μέσι, στον Αντρές Ινιέστα, στον Σεσκ Φάμπρεγας. Είναι απόψεις που εδραιώθηκαν μετά από μία πραγματικά σπουδαία καριέρα, που συνδυάστηκε με την απόλυτη κυριαρχία της Μπαρτσελόνα, της Εθνικής Ισπανίας και του «τίκι – τάκα». Είναι περιττό να σταθούμε περισσότερο στα πεπραγμένα του Τσάβι εντός αγωνιστικών χώρων: Όσοι τον έζησαν, όσοι τον είδαν, όσοι έπαιξαν μαζί του ή απέναντί του, ξέρουν τι ήταν ο Τσάβι. Ένας απίστευτος μέσος, με μοναδική ευφυΐα.
Τώρα, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Φορώντας τα ρούχα του προπονητή, ο Τσάβι καλείται να αναλάβει μία ιστορική πρόκληση. Μέσα σε ένα τρομερά αρνητικό κλίμα, με αγωνιστική και οικονομική κρίση και… καμμένη γη από τον Κούμαν, ο Ισπανός ετοιμάζεται να σηκώσει μανίκια και να επιστρέψει στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα, ώστε να την σώσει!
Και όχι, το «να την σώσει» δεν αποτελεί υπερβολή. Την στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, οι Καταλανοί φιγουράρουν στην 9η θέση του βαθμολογικού πίνακα της La Liga, με 4 νίκες, 3 ισοπαλίες και 3 ήττες σε 10 ματς. Έχασαν πριν λίγες ώρες από την Ράγιο Βαγιεκάνο, ενώ στο Champions League έχει μία νίκη μετά τα πρώτα τρία ματς και κινδυνεύει άμεσα με πρόωρο αποκλεισμό.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε, οι βαθμοί δεν αποτυπώνουν όλη την αλήθεια. Η εικόνα της Μπαρτσελόνα μπορεί να χαρακτηριστεί και θλιβερή, αφού το ρόστερ είναι κακό ποιοτικά και, κυρίως, οι «Μπλαουγκράνα» έχουν χάσει την ταυτότητά τους. Κανένας δεν ξέρει τι ακριβώς θέλουν να παίξουν στο γήπεδο και μόνο ως υβριστική μπορεί να θεωρηθεί έστω και η παραμικρή σκέψη ότι η τωρινή ομάδα έχει τις ικανότητες να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Θυμηθείτε απλά τις 54 σέντρες στο ματς με την Γρανάδα ή το σχεδόν αστείο «0» στα σουτ εντός εστίας κόντρα στην Μπάγερν.
Τι χρειάζεται λοιπόν για να «ξυπνήσει», έστω και με παίκτες που κάποτε δεν θα περνούσαν ούτε… απ΄έξω; Έναν θρύλο. Έναν άνθρωπο που κατανοεί απόλυτα την ταυτότητα, τη νοοτροπία και την ιστορία του συλλόγου. Έναν προπονητή με ξεκάθαρη ταυτότητα, με «πιστεύω» που είναι αδιαμφησβήτητα στο πέρασμα των ετών. Μία προσωπικότητα που απλά πρέπει να βρίσκεται εκεί, που γεννήθηκε για να βρίσκεται εκεί, στην Βαρκελώνη, σε αυτή την ομάδα.
Έναν Τσάβι.
Προφανώς υπάρχουν αρνητικά και «ναι μεν, αλλά». Η εμπειρία του στους πάγκους συνοψίζεται σε εμπειρία λίγων ετών στο πρωτάθλημα του Κατάρ και την Αλ Σαντ, που ήταν και ο τελευταίος σταθμός της πλούσιας ποδοσφαιρικής καριέρας του. Έχει κάνει καλή δουλειά εκεί, αφού έχει οδηγήσει τον σύλλογο σε εφτά τρόπαια μέσα σε 24 μήνες, αλλά εντάξει, όπως και να το κάνουμε, δεν υπάρχει καμία σύγκριση σε σχέση με τις απαιτήσεις του πάγκου της Μπαρτσελόνα.
Δεν ξέρω όμως αν το θυμόμαστε, αλλά κάποτε, ο Πεπ Γκουαρδίολα ανέλαβε την πρώτη ομάδα των Καταλανών με μία μικρή εμπειρία στην Μπάρτσα Β’. Υπάρχει και το – απόλυτα πετυχημένο – παράδειγμα του Ζινεντίν Ζιντάν, που πήρε… σκούπες για να «καθαρίσει» όλα τα τρόπαια στην Ρεάλ μετά από μία διετία στην δεύτερη ομάδα των Μαδριλένων.
Τα ονόματα δεν είναι τυχαία: Ο Πεπ, ο Ζιντάν και γενικά παίκτες – θρύλοι έχουν σίγουρα πρόσφορο έδαφος για να πετύχουν προπονητικά στις ομάδες με τις οποίες ταυτίστηκαν ως αθλητές. Είναι πολύ πιο απλό απ’όσο ακούγεται: Ποιος, παραδείγματος χάρη, θα κατηγορήσει τώρα τον Τσάβι αν η Μπαρτσελόνα τερματίσει 5η ή 6η; Ποιος θα μπορούσε να πει κάτι στον «Ζιζού» στα αποδυτήρια της Ρεάλ; Πόσο χρόνο είχε ο Πεπ για να εφαρμόσει τις ιδέες του;
Μερικές φορές πρέπει να σκεφτόμαστε με την κοινή λογική. Αυτό κάνει τώρα και ο Λαπόρτα, φωνάζοντας ένα μεγάλο «αρκετά» στον Κούμαν: Ο Τσάβι είναι σύμβολο, είναι ηγέτης, είναι σημαία, είναι ένας άνθρωπος που έχει συνδυάσει το όνομά του με την καλύτερη ομάδα της σύγχρονης εποχής στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ήταν η κολώνα της πιο «playstation» εκδοχής που είδαμε μέσα σε γήπεδο. Μεγάλωσε στην Masia, φόρεσε το περιβραχιόνιο για χρόνια, ξέρει τι «κουβαλά» ο σύλλογος, όχι μόνο σε ποδοσφαιρικό, αλλά και σε κοινωνικό-πολιτικό επίπεδο.
Με λίγα λόγια, ο Τσάβι είναι η Μπαρτσελόνα. Και ήρθε η ώρα να την ξυπνήσει. Ακόμα και αν αποτύχει στην αρχή, ακόμα και αν χρειαστεί έξτρα χρόνος, ακόμα και αν έρθουν «σφαλιάρες». Το όραμα, η σωστή ποδοσφαιρική σκέψη και η προσωπικότητα συνθέτουν ένα «παζλ» που μόνο χαμόγελα μπορεί να φέρει στο «Καμπ Νου». Και, πιστέψτε το, χρειάζονται άμεσα λίγη χαρά στην Βαρκελώνη…
