Κι’ όμως, το οργανωμένο οπαδικό κίνημα έχει εκπροσώπους και στο αγροτικό ποδόσφαιρο της Κύπρου. Σε μια κοινότητα περίπου 40 χιλιόμετρα μακριά από την Λευκωσία και με πληθυσμό καμιά 400αριά κατοίκους τον Άγιο Επιφάνιο, υπάρχει το ICE PIFANIS FAN CLUB EAGLES. Είναι ο σύνδεσμος των οργανωμένων οπαδών της ομάδας της κοινότητας Α.Π.Ο. Αγίου Επιφανίου που αγωνίζεται στο αγροτικό ποδόσφαιρο.
Ναι, καλά διαβάσατε. Είναι οργανωμένοι οπαδοί ομάδας του αγροτικού και δεν τους νοιάζουν οι διακρίσεις και οι τίτλοι αλλά θέλουν απλά να είναι στο πλευρό της ομάδας τους και να την στηρίζουν. Έγιναν γνωστοί ανά το παγκύπριο μες τις αναρτήσεις τους στα σόσιαλ μίντια τόσο στις κερκίδες στηρίζοντας με ένθερμο τρόπο την ομάδα τους, αλλά πολύ περισσότερο για το φιλανθρωπικό και κοινωνικό τους έργο. Συνέδεσαν το όνομα τους με την ιστορία του οπαδού της Ανόρθωσης του Θανάση καθώς επίσης και με την προσπάθεια συλλογής τροφίμων, ρούχων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους πληγέντες των πυρκαγιών σε Κύπρο και Ελλάδα.
Η ιστοσελίδα μας balla.com.cy ετοίμασε ένα αφιέρωμα συνέντευξη για τους «ΑΕΤΟΥΣ».
Συναντηθήκαμε με τον Μιχάλη Πιτσιλλίδη εκ των ιδρυτών και μέλος του συνδέσμου ο οποίος μας εξήγησε πως ξεκίνησαν και που έφτασαν να βρίσκονται σήμερα.

Συνέντευξη στον Χρίστο Χρίστου


Μιχάλη καταρχάς πως γεννήθηκε η ιδέα των «Αετών», του ICE PIFANIS FAN CLUB EAGLES;
«Το 2011 η ομάδα μας Α.Π.Ο. Αγίου Επιφανίου έδινε ένα παιχνίδι στο χωριό μας. Ήταν μια εποχή που μαζεύονταν στην κερκίδα αρκετοί νεαροί αλλά όχι σε οργανωμένο επίπεδο, όπως γίνεται σε όλες τις ομάδες του αγροτικού και σε όλες τις κοινότητες. Σε εκείνο λοιπόν το παιχνίδι βλέπαμε ότι οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν και τόσο καλή απόδοση, ο αντίπαλος ήταν καλύτερος, ήταν και πίσω στο σκορ η ομάδα μας και τότε αρχίσαμε να εμψυχώνουμε τους ποδοσφαιριστές. Είδαμε ότι αυτό βοήθησε και άλλαξε η εικόνα της ομάδας προς το καλύτερο. Τελικά καταφέραμε και γυρίσαμε εκείνο το παιχνίδι. Τότε άρχισε να γεννιέται η ιδέα για να οργανωθούμε. Σιγά-σιγά καταφέραμε και αγοράσαμε ένα τύμπανο, φτιάξαμε μόνοι μας κάποια πανό και πλέον ήμασταν πιο οργανωμένοι με υλικό σε κάθε παιχνίδι. Όλο αυτό άρεσε στους ποδοσφαιριστές, στους προπονητές και είδαμε ότι με την παρουσία μας η ομάδα ήταν καλύτερη. Με την πάροδο του χρόνου αυξηθήκαμε και φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα».

Γιατί «ΑΕΤΟΙ»; Πως προέκυψε η ονομασία;
«Είμαστε μια κοινότητα που είναι στα βουνά. Είμαστε λάτρεις της φύσης, εξάλλου στην φύση μεγαλώσαμε. Ο αετός είναι ένα ελεύθερο πουλί, ακούγεται όμορφα και είναι και ένα πουλί βασιλικό».
Γιατί ICE PIFANIS; Μόνο παγωμένοι δεν είστε, μάλλον ζεστοί;
Γέλια… «Είναι λογοπαίγνιο από το όνομα της κοινότητας μας».
Πως καταφέρατε να αντέξετε στον χρόνο;
«Αυτό που μας έκανε να αντέξουμε είναι η αγάπη μας προς την ομάδα, ο κάθε ένας το θέλει και το κάνει αυτό να βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας. Αγαπάμε την ομάδα μας, ενώ με αυτό τον τρόπο ακούγεται προς τα έξω και η μικρή κοινότητα μας».
Στο ξεκίνημα υπήρχαν και αυτοί που σας είπαν ότι δεν θα αντέχατε για πολύ;
«Ναι υπήρχαν. Ακόμα και δικοί μας άνθρωποι μας είπαν να σταματήσουμε, το ίδιο ακούσαμε και από ανθρώπους άλλων ομάδων όταν πηγαίναμε σε εκτός έδρας παιχνίδια και όλο αυτός μας πείσμωσε περισσότερο. Οργανωθήκαμε καλύτερα και στείλαμε το μήνυμα ότι θα αντέξουμε. Φτιάξαμε υλικό, φανέλες, κασκόλ, μάσκες, υλικό που δεν έχουν ακόμα και οργανωμένοι μεγάλων ομάδων».
Κάποιοι από εσάς υπήρξαν και ποδοσφαιριστές αυτής της ομάδας;
«Ναι κάποιοι έπαιξαν. Μάλιστα υπάρχουν και κάποιοι που ακόμα και τώρα αγωνίζονται στην ομάδα μας».
Θέλετε να ονομάζεστε ρομαντικοί οπαδοί, οπαδοί μιας άλλης εποχής, δεν σας ενδιαφέρουν οι τίτλοι και οι διακρίσεις;
«Βασικός μας στόχος είναι η στήριξη της ομάδας μας και η αλήθεια είναι ότι δεν μας ενδιαφέρουν και τόσο οι τίτλοι και οι διακρίσεις. Εμείς θέλουμε να ακολουθούμε και να στηρίζουμε την ομάδα μας. Βέβαια οι νίκες και τα πρωταθλήματα μας δίνουν δύναμη αλλά δεν είναι αυτοσκοπός να βάλουμε πίεση στην ομάδα για κάτι τέτοιο. Δεν θα σταματήσουμε να είμαστε στο πλευρό της ομάδας μας ούτε όταν είναι τελευταία, ούτε αν πέσει στην β’ κατηγορία του αγροτικού».

Ποια ήταν η μεγαλύτερη εκδρομή που κάνατε από πλευράς ατόμων που ακολούθησαν την ομάδα;
«Υπήρχαν εκτός έδρας παιχνίδια που πήραμε και 50 και 60 άτομα και θεωρώ ότι είναι σημαντικό για μια ομάδα από μια κοινότητα του μεγέθους των 400 κατοίκων. Μια εκδρομή που θυμάμαι με τόσα πολλά άτομα ήταν στον Λυθροδόντα».


Η πιο μακρινή εκδρομή που κάνατε;
«Η αλήθεια είναι ότι ποτέ η ομάδα μας δεν κατάφερε να παίξει στο πρωτάθλημα ένταξης της ΣΤΟΚ, έτσι δεν βγήκαμε από την επαρχία Λευκωσίας αλλά και σε έδρες στην Λευκωσία πάλι είναι μακριά για εμάς. Πήγαμε και Αγλαντζιά και Καϊμακλί και Γέρι και Λυθροδόντα, αυτές είναι μακρινές εκδρομές για εμάς που μένουμε στον Άγιο Επιφάνειο».
Ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας σας;
Η μεγαλύτερη επιτυχία ήταν το νταμπλ της σεζόν 2013-2014 στην β’ κατηγορία. Το χαρήκαμε ιδιαίτερα, έγινε μεγάλο πάρτι… κάηκε όλο το χωριό».
Ποιο είναι το παιχνίδι που θυμάστε πιο έντονα; Που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη σας;
«Πιο έντονα θυμάμαι τον τελικό Κυπέλλου εκείνης της χρονιάς στο γήπεδο του «Κύκκου» όταν κατακτήσαμε το Κύπελλο. Πάντα ένας τελικός Κυπέλλου είναι σημαντικός, είναι ένα παιχνίδι ένας τίτλος. Παίζαμε με την ΑΕΛ Λακατάμιας, προηγηθήκαμε 2-0, μείωσε ο αντίπαλος σε 2-1 αλλά αντέξαμε και πανηγυρίσαμε το Κύπελλο. Νιώσαμε ότι βοηθήσαμε κι’ εμείς με την σειρά μας για να πάρουμε εκείνο το Κύπελλο και αυτό μας είπαν και οι ποδοσφαιριστές. Ήταν πολύ καλή η ατμόσφαιρα σε εκείνο το παιχνίδι, και η ΑΕΛ πήρε αρκετό κόσμο στο γήπεδο, περισσότερους από εμάς και γινόταν μια «μάχη» στην κερκίδα».
Οι ποδοσφαιριστές πως σας αντιμετωπίζουν;
«Τους αρέσει πολύ η παρουσία μας, θα έρθουν στην κερκίδα να μας χειροκροτήσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι πριν από τα παιχνίδια μας στέλνουν μηνύματα για να πάμε στο γήπεδο. Όταν λόγω κορωνοίού απείχαμε μας ρωτούσαν πότε θα επιστρέφαμε. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που έρχονται να αγωνιστούν στην ομάδα μας λόγω και της δικής μας παρουσίας».
Ποιος ήταν ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής ever τον «ΑΕΤΩΝ»;
«Ο Γκαρτίνος. Είναι τερματοφύλακας, παίζει ακόμα στην ομάδα μας, είναι πολύ καλός τερματοφύλακας. Μέχρι και σύνθημα βγάλαμε αποκλειστικά γι’ αυτόν».

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ, ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Που στεγάζεστε; Στον χώρο του οικήματος του σωματείου ή κάπου αλλού;
«Έχουμε έναν χώρο συνάντησης στην κοινότητα, όχι στο οίκημα του σωματείου αλλά κάπου αλλού που είναι ο δικός μας χώρος».
Με το οικονομικό τι γίνεται;
«Όλα τα έξοδα είναι δικά μας. Ο κάθε ένας ότι μπορεί και όπως μπορεί προσφέρει. Ποτέ δεν ζητήσαμε χρήματα από το σωματείο και ούτε χορηγούς έχουμε».
Υπάρχουν και άλλοι οργανωμένοι οπαδοί στο αγροτικό;
«Όταν αρχίσαμε εμείς ήμασταν μόνοι μας. Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να οργανώνονται κάποιοι αλλά ακόμα όχι στο δικό μας επίπεδο. Στον όμιλο μας βλέπουμε φίλους της ΑΕΛ Λακατάμιας να είναι κάπως πιο οργανωμένοι, ενώ μαθαίνουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια και στην Κοφίνου. Είδαν την δική μας προσπάθεια από τα σόσιαλ μίντια. Μας έστειλαν και μηνύματα και έχουμε επικοινωνία μαζί τους».
Όταν πάτε να στηρίξετε την ομάδα σας εκτός έδρας, πως σας αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της αντίπαλης ομάδας;
«Το βλέπουν θετικά. Φτιάχνουμε ατμόσφαιρα στα παιχνίδια, ζωντανεύουμε το γήπεδο και αυτό αρέσει σε όλους».


Είχατε ποτέ άσχημο επεισόδιο με οπαδούς αντίπαλης ομάδας;
«Όχι ποτέ. Ούτε προσβάλαμε ποτέ αντίπαλη ομάδα, ούτε αντίπαλους οπαδούς, ούτε αντίπαλους ποδοσφαιριστές. Μας σέβονται και τους σεβόμαστε όλους και την προσπάθεια που κάνουν. Γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι για ένα αγροτικό σωματείο να είναι στην ζωή, γνωρίζουμε τι σημαίνει να είσαι μια μικρή ομάδα από μια κοινότητα, όλες οι ομάδες του αγροτικού είναι στην δική μας θέση και τις σεβόμαστε».
Όλα τα μέλη των «ΑΕΤΩΝ» είναι από τον Άγιο Επιφάνιο;
«Ναι όλοι από την κοινότητα μας. Μας στέλνουν και άτομα άλλα για να έρθουν στους αγώνες μας ζητώντας πληροφορίες αλλά ο πυρήνας είναι όλοι συγχωριανοί και φίλοι μεταξύ τους».

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

Παρακολουθείτε οργανωμένους οπαδούς μεγάλων ομάδων στην Κύπρο και στο εξωτερικό και παίρνετε ιδέες;
«Ναι και βέβαια παρακολουθούμε και παίρνουμε ιδέες. Βλέπουμε τι γίνεται αλλά είναι σε άλλα επίπεδα. Εμείς είμαστε απλά μια μικρογραφία ή καλύτερα μια μικρογραφία της μικρογραφίας».
Ποιας ομάδας οργανωμένοι σου αρέσουν περισσότερο;
«Δεν θα μιλήσω για Κύπρο. Στην Ελλάδα μου αρέσουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ και από την Ευρώπη οι οπαδοί της Ντόρτμουντ».
Έχετε ομάδα που υποστηρίζετε στην α’ κατηγορία;
«Ναι έχουμε τις ομάδες μας».
Κάποιοι από εσάς συμμετείχαν ή συμμετέχουν σε οργανωμένους οπαδούς των ομάδων τους στην α’ κατηγορία;
«Ναι έχουμε που συμμετείχαν, έχουμε και άλλους δικούς μας που ακόμα συμμετέχουν».
Η άποψη σας για την κάρτα φιλάθλου;
«Είμαστε εναντίον της για έναν και μόνο λόγο. Γιατί κράτησε αρκετό και κόσμο και δη οργανωμένους μακριά από τα γήπεδα όχι για τίποτε άλλο. Απλά γιατί οι περισσότεροι οργανωμένοι είναι εναντίον και απέχουν. Δεν μας αρέσει η εικόνα των γηπέδων χωρίς οργανωμένους, χωρίς παλμό στις κερκίδες».

«ΦΟΒΗΘΗΚΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΛΥΑΜΕ»

Την περίοδο του κορωνοίού και του lockdown πόσο δύσκολο ήταν για εσάς και τι κάνατε;
«Ήταν πολύ δύσκολο. Πήγαμε 2-3 ματς και μετά σταμάτησε το αγροτικό ποδόσφαιρο. Κάναμε άλλα πράγματα. Προσπαθήσαμε να διατηρηθούμε ζωντανοί. Μέσω των σελίδων μας στα σόσιαλ μίντια προσπαθούσαμε να κρατάμε κοντά τους «ΑΕΤΟΥΣ», ανεβάζαμε φωτογραφίες από παλιά παιχνίδια, από εκδηλώσεις και διάφορα άλλα».
Φοβηθήκατε κάποια στιγμή ότι ο κορωνοίός θα το διέλυε όλο αυτό που φτιάξατε;
«Το σκεφτήκαμε. Εδώ πολλές ομάδες του αγροτικού αποφάσισαν να αδρανοποιήσουν τα ποδοσφαιρικά τους τμήματα τα οποία τα διατηρούν πολλά χρόνια, πόσο μάλλον εμείς που απλά είμαστε μια παρέα οργανωμένοι».
Πότε επιστρέψατε; Πόσο καιρό απείχατε από τα γήπεδα λόγω κορωνοϊού;
«Φέτος επιστρέψαμε, με το ξεκίνημα της σεζόν 2021-2022. Απείχαμε έναν ολόκληρο χρόνο λόγω της πανδημίας. Ευτυχώς μείναμε ζωντανοί και είμαστε τώρα ξανά στα γήπεδα στο πλευρό της αγαπημένης μας ομάδας».

ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ… Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ BOSS!

Πάμε και στο πιο σημαντικό θεωρώ κομμάτι της δράσης σας. Στο φιλανθρωπικό, στο κοινωνικό και στο εθνικό σας έργο. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτό:
«Τα τελευταία χρόνια αποφασίσαμε σαν οπαδοί να γίνουμε πιο ενεργοί πολίτες και όπου υπάρχει ανάγκη προσπαθούμε να βοηθάμε με τον δικό μας τρόπο. Κάνουμε διάφορες δράσεις, μαζεύουμε τρόφιμα και ήδη πρώτης ανάγκης γι αυτούς που το έχουν ανάγκη. Το κάναμε για τους πληγέντες από τις πυρκαγιές σε Κύπρο και Ελλάδα με συλλογή τροφίμων, ρούχων και άλλων αγαθών. Συμμετέχουμε σε εράνους για να βοηθηθούν άνθρωποι που έχουν προβλήματα ή όταν υπάρχει ανάγκη να μεταβούν στο εξωτερικό ή και στην Κύπρο για θεραπείες».

Η δράση σας έγινε ευρύτερα γνωστή στην προσπάθεια σας να βοηθήσετε τον Θανάση, τον οπαδό της Ανόρθωσης:
«Ναι όντως, προσπαθήσαμε με τον δικό μας τρόπο να βοηθήσουμε τον Θανάση. Εδώ δεν χωράνε τα οπαδικά. Είναι ένα εξαιρετικό παιδί με τεράστια δύναμη και μπορώ να πω ότι εμείς κερδίσαμε πολύ περισσότερα από αυτόν σε σχέση με αυτά που δώσαμε. Είναι πηγή δύναμης ο Θανάσης. Πήγε στην Γερμανία για θεραπείες, εμείς τον βοηθήσαμε με τον δικό μας τρόπο, στο ψυχολογικό κομμάτι. Έχουμε συχνή επικοινωνία μαζί του. Επέστρεψε στην Κύπρο, είχε κάποιες επιπλοκές αλλά το παλεύει. Είναι δυνατός και θα τα καταφέρει ο Θανάσης. Να ξέρει ότι τον αγαπάμε και θα είμαστε δίπλα του».

Υπάρχουν κάποια νεαρότερα μέλη σας που θα μπορούν στο μέλλον να το συνεχίσουν όλο αυτό και να το μεταλαμπαδεύσουν και σε άλλους;
«Ναι υπάρχουν και είμαστε χαρούμενοι αυτό. Υπάρχουν νεαρότεροι που δουλεύουν με ζήλο και στην προσπάθεια για στήριξη της ομάδας μας αλλά και στην προσπάθεια για να βοηθήσουμε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη».
Είδαμε κάποια πανό και φούτερ που απεικονίζουν ένα πρόσωπο το οποίο καταλάβαμε ότι δεν είναι πια στην ζωή. Ποιος είναι αυτός;
«Ναι φτιάξαμε πανό και φούτερ που απεικονίζουν το πρόσωπο του Κωνσταντίνου, του Boss όπως ήταν το παρατσούκλι του. Ήταν ένας  συγχωριανός μας που στήριζε την ομάδα και έχασε την ζωή του τόσο άδικα στα 31 του χρόνια λόγω μιας σπάνιας ασθένειας. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη του, ήταν και είναι ένας από εμάς, ήταν ένα παιδί της κοινότητας μας. Να είναι καλά εκεί που είναι. Εμείς θα τον θυμόμαστε».