Το έργο και την προσφορά του αείμνηστου Σωτήρη Μιχαήλ Χατζηκωνσταντή εξήρε ο Υπουργός Υγείας κύριος Μιχάλης Χατζηπαντέλα στην προσφώνηση του στην εκδήλωση για την μετονομασία του Αθλητικού Κέντρου της Ανόρθωσης σε «Σωτήρειο Αθλητικό Κέντρο». Ο Υπουργός Υγείας και πρώην πρόεδρος της Ανόρθωσης έθεσε υπό την αιγίδα του την πολύ σημαντική για το πετοσφαιρκό τμήμα και όχι μόνο της Ανόρθωσης εκδήλωση.
Η ομιλία του κ. Χατζηπαντέλα:
Προχθές, στην επετειακή εκδήλωση για τα 200 χρόνια της Παλιγγενεσίας του Ελληνισμού και το «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου 1940, στο οίκημα του Συλλόγου στη Λάρνακα, είχα πει ότι όλοι εμείς, τα παιδιά της τουρκικής εισβολής, δυσκολευόμασταν να καταλάβουμε τι ήταν αυτό που μας ένωνε τόσο δυνατά με την Ανόρθωση. Κι είμαι σίγουρος ότι το ίδιο ισχύει -κύριε Δήμαρχε Αμμοχώστου- και για τη Νέα Σαλαμίνα.
Μεγαλώσαμε σε ένα δύσκολο περιβάλλον, σε συνθήκες έντονης ανασφάλειας από τον βάναυσο ξεριζωμό. Κι όμως οι οπαδοί από την πόλη και την Επαρχία Αμμοχώστου είχαν τον πιο ψηλό δείκτη αφοσίωσης και υποστήριξης. Μια απίστευτη ταύτιση. Δεν ήταν τίποτε άλλο, από τη δίψα για την επιστροφή που μάς γαλούχησαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας, αλλά πρωτίστως ήταν η περηφάνια από την Ιστορία της  Ανόρθωσης. Μια ιστορία με πολύ βαθιές ρίζες.
Η εθνική δράση της Ανόρθωσης είναι γνωστή ανά το Πανελλήνιο. Ήταν πρωτοπόρος στην πολιτιστική δραστηριότητα και ανάπτυξη. Είχε αξιοθαύμαστη παρέμβαση στην κοινωνία της πόλης και της Κύπρου ολόκληρης. Έχει, επίσης, να επιδείξει εξαιρετικές αθλητικές επιτυχίες κι έγινε η «Μεγάλη Κυρία».   Όλα αυτά, όμως, ήταν το όραμα, οι θυσίες και η σκληρή δουλειά από λαμπρούς και φωτεινούς καθοδηγητές. Οι πλέον ειδικοί, οι ερευνητές και οι μελετητές της Ιστορίας της Ανόρθωσης, συμφωνούν ότι ένας από αυτούς είναι και ο Σωτήρης Μιχαήλ Χατζηκωνσταντής.
Ο άνθρωπος που τιμούμε σήμερα είναι ευρύτατα γνωστός στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο χώρο του βόλεϊ. Μόνο που όλοι τον ήξεραν ως «ο κύριος Σωτήρης της Ανόρθωσης»! Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Ένα κύριος, «υπηρέτης» της Ανόρθωσης!
Αυτός είναι τίτλος τιμής και η πιο τρανή απόδειξη ότι ο αείμνηστος Σωτήρης Μιχαήλ αποτελεί μια τεράστια μορφή στην Ιστορία της Ανόρθωσης Αμμοχώστου και του αθλητισμού μας.
Δεν χρειάζεται να προσθέσω περισσότερα. Απλά θα θυμίσω μια εικόνα. Πριν από δύο χρόνια, σ’ αυτό το γήπεδο, στη φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ της Ανόρθωσης, είχαν τιμηθεί και οι παλιές παίκτριες. Οι οποίες είχαν αγωνιστεί και διακριθεί πριν 15, 20 ακόμη και 30 χρόνια. Και παρέλασαν με τα έπαθλα που είχαν κατακτήσει. Η λάμψη στο πρόσωπό τους, αγκαλιάζοντας και αποθεώνοντας τον κύριο Σωτήρη, ήταν η εικόνα της κόρης που ξαναβρίσκει τον πατέρα της! Κι αν κατάλαβα καλά, όλες οι αθλήτριες της Ανόρθωσης, εδώ και 34 χρόνια, ανεξαρτήτως ηλικίας, ήταν όλες παιδιά του!
Ένα από τα πιο όμορφα μηνύματα που διάβασα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όταν έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, ήταν από γονείς των παικτριών. Ανέφερε: «Εμείς που «ταξιδέψαμε» μαζί του, περισσότερο ως γονείς των αθλητριών, θα τον ευγνωμονούμε. Ενώ εμείς απουσιάζαμε, ο κύριος Σωτήρης ήταν εκεί για τα παιδιά μας!».  Είναι, όντως, ό,τι πιο συγκλονιστικό μπορεί να σου συμβεί στον αθλητισμό.
Έχοντας τώρα τελευταία το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Υγείας, ιδιαίτερα σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, βιώνω έντονες στιγμές καθημερινά. Ειλικρινά, και σήμερα, αισθάνομαι δέος που συμμετέχω στη εκδήλωση για να τιμήσουμε και να πούμε ευχαριστώ στον άνθρωπο – προσωποποίηση της αφοσίωσης και της ανιδιοτελούς προσφοράς. Ένας άνθρωπος σήμα κατατεθέν, για το τμήμα Βόλεϊ Γυναικών της Ανόρθωσης.
Καταλαβαίνω τον πόνο από την απώλεια, της κυρίας Αντρούλας, των παιδιών του, της Έλενας και της Σταυριάνας, των εγγονιών και των δισέγγονών του. Πρέπει, όμως, να είναι περήφανοι, διότι ο Σωτήρης Μιχαήλ έχει καταταχθεί στο Πάνθεο της ανθρωπιάς, είχε και θα έχει τον σεβασμό όλων.
Από σήμερα το όνομά του στο γήπεδο θα μας θυμίζει την πολυετή και πολυδιάστατη προσφορά του. Είμαι σίγουρος, όμως, ότι αυτή η γνώριμη, αυτή η γλυκιά φιγούρα θα είναι καθημερινά στο «Σωτήρειο Αθλητικό Κέντρο Ανόρθωσις Αμμοχώστου».
Για να εμπνέει,
για να καθοδηγεί
και να προσέχει τα παιδιά μας!

Χρίστος Χρίστου