ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ: «Μου λέει ο coach… είσαι πεντάδα, και λέω «εδώ είσαι»

Από το Ηράκλειο της Κρήτης στη Θεσσαλονίκη για τον Άρη, από εκεί στον Παναθηναϊκό και από την Αθήνα στο Κενταϊνιάι της Λιθουανίας για την Νεβέζις, η διαδρομή του Γιώργου Καλαϊτζάκη είναι ιδιαίτερη. Στα 22 του χρόνια, λίγους μήνες πριν γιορτάσει τα 23α γενέθλιά του, ο δρόμος τον έβγαλε στο Μιλγουόκι, απο το οποίο ο νεαρός περιφερειακός έδωσε στο SPORT24 την πρώτη του συνέντευξη ως μέλος των πρωταθλητών Μπακς που τον επέλεξαν στο νούμερο 60 του NBA Draft 2021.
Ταλαιπωρημένος από την περσινή σεζόν, αγωνιστικά και ψυχολογικά, ο Καλαϊτζάκης βρίσκεται πλέον σε ένα περιβάλλον στο οποίο αισθάνεται ευλογημένος. Το λέει ο ίδιος, καθώς στο Μιλγουόκι εκτός από έναν σπουδαίο οργανισμό που λειτουργεί στην εντέλεια, βρήκε και την ησυχία για να δουλέψει το κορμί και το ταλέντο του ώστε το μη εγγυημένο συμβόλαιό του να μετατραπεί σε guaranteed όχι μόνο για τη φετινή σεζόν που ξεκινάει τα ξημερώματα της Τετάρτης, αλλά για την τριετία που προβλέπει η συμφωνία του με τα Ελάφια.
Συναντήσαμε τον Καλαϊτζάκη στο προπονητήριο των Μπακς και λάβαμε απο εκείνον τα συναισθήματα που έχει ένα παιδί τη στιγμή που μπαίνει στο λούνα παρκ. Ζει το όνειρό του, ρουφάει κάθε στιγμή από την καθημερινότητα δίπλα στον Γιάννη και στον Θανάση Αντετοκούνμπο, έχει στόχο να βελτιώσει κάθε κομμάτι του παιχνιδιού του και προσπαθεί ακόμη να συνειδητοποιήσει ότι πριν από λίγες ημέρες αντιμετώπισε, ως πενταδάτος μάλιστα, το ίνδαλμά του, τον Κέβιν Ντουράντ!
Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις από την πόλη και από την ομάδα;
«Θα έλεγα εντυπωσιακές. Όλοι στην ομάδα με έχουν υποδεχθεί πολύ ωραία, πολύ ζεστά. Η πόλη είναι μικρή, δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις, δεν έχει πράγματα για να σου αποδιοργανώσουν το μυαλό. Είμαι εδώ με έναν σκοπό και με έναν στόχο, να βελτιώνομαι καθημερινά. Είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία αυτή για εμένα, είχα ζήσει σε κρύα και μικρή πόλη και στο παρελθόν».
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που σε κάλεσε μετά από το Draft;
«Ο Θανάσης! Μου είπε συγχαρητήρια αδελφέ, σε περιμένω στο Μιλγουόκι. Μετά μου έστειλε μήνυμα και ο Γιάννης στο Instagram, μου είχε πει “συγχαρητήρια, σε περιμένω, πάμε δυνατά για να σηκώσουμε το δεύτερο».
Τι γίνεται με τα… rookie duties;
«Σε κάθε video session πρέπει να πηγαίνω τα νερά και στα αποδυτήρια να μοιράζω τις πετσέτες. Στα ταξίδια κουβαλάω πράγματα και ό,τι ζητήσουν οι βετεράνοι, αυτά, δεν είναι και τόσα πολλά».
Πως διαχειρίζεσαι πνευματικά τον ρόλο σου, καθώς δεν παίρνεις ακόμη πολλά λεπτά;
«Εδώ ο κάθε παίκτης έχει τον χρόνο του. Είναι όλα σχεδιασμένα, πριν από το ματς ξέρεις ακριβώς πόσο θα παίξεις, πότε θα γίνουν οι αλλαγές. Με τους Μάβερικς μπήκα στην τρίτη περίοδο, έβαλα ένα καλάθι, αλλά μετά μπήκαν οι βασικοί. Έτσι είναι τα πράγματα στο ΝΒΑ. Εμένα ο στόχος μου είναι να βελτιώνομαι καθημερινά και όποτε έχω την ευκαιρία, να μπαίνω και να δείχνω ότι μπορώ και αξίζω να βρίσκομαι σε αυτό το επίπεδο».
Τι σου λέει ο Γιάννης; Είδα ότι σου μιλούσε στο ματς με τους Μάβερικς.
«Με συμβουλεύει πάρα πολύ και με πιστεύει πάρα πολύ. Είμαι πραγματικά ευγνώμων γι’ αυτό. Μιλάμε καθημερινά, μου δίνει συμβουλές όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά και για τη ζωή γενικότερα. Να σου πω την αλήθεια, πιο πολύ μιλάμε για την ζωή παρά για το μπάσκετ. Πως να επενδύω σωστά, τι να διαβάζω, τι να κάνω στον έξω κόσμο».
Πες μας λίγο τι έγινε στο παιχνίδι με τους Νετς…
«Περίμενα να παίξω πολύ γιατί είχαμε αρκετούς απόντες εξαιτίας τραυματισμών, δεν περίμενα ότι θα είμαι όμως στην πεντάδα. Μπήκε στα αποδυτήρια ο coach, είπε την πεντάδα, ενθουσιάστηκα, ξεκίνησα πάνω στον Τζέιμς Χάρντεν και ενθουσιάστηκα. Ήθελα να παίξουν πλήρεις οι Νετς και όταν μάρκαρα τον Κέβιν Ντουράντ, άστο! Το έλεγα και στους γονείς μου, ήταν μία από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ χάρη στον Ντουράντ, αυτός και ο Γιάννης είναι οι δύο παίκτες που έχω πολύ ψηλά».
Περίμενες ή ονειρευόσουν ότι κάποια μέρα θα τους αντιμετωπίσεις;
«Δεν το περίμενα, όχι. Ούτε καν πριν από το ματς στο Μπρούκλιν. Με το που άκουσα την πεντάδα μας το συνειδητοποίησα, είπα “εδώ είσαι”. Σου λέω αυτόν και τον Γιάννη τους έχω πολύ ψηλά, αυτούς τους δύο μόνο».
Εχεις δει την φωτογραφία από τη στιγμή που βρίσκεσαι ανάμεσα σε Χάρντεν και Ντουράντ;
«Εννοείται, την έχω και στο κινητό μου! Αν μου έλεγες πριν έναν χρόνο ότι θα συμβεί αυτό, θα σου ελεγα ότι μου κάνεις πλάκα. Δεν θα το πίστευα».
Γιατί έτσι;
«Πέρυσι ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για εμένα, δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα είχα φανταστεί. Είχα ξεκινήσει καλά με τον coach Βόβορα, μου είχε πει τι ήθελε, μου είχε πει ότι θα παίζω σε κάθε ματς, έκανα αυτά που έπρεπε να κάνω και είχα έναν ρόλο στην ομάδα. Μετά ήρθε ο coach Κάτας, ο οποίος για τους δικούς του λόγους δεν με πίστευε πολύ, καθόλου μάλλον και νομίζω πως αυτό το έδειξε κιόλας. Εγώ προσπάθησα να συνεχίσω να δουλεύω, να έχω καλό πρόσωπο, σίγουρα έκανα λάθη κι εγώ. Μετά είχα έναν τραυματισμό, αυτά…».
Ωραία, αυτά είναι στο παρελθόν. Τώρα, με τι θα είσαι ευχαριστημένος στο τέλος της χρονιάς;
«Θέλω να βλέπω μέρα με τη μέρα, σίγουρα έχω όνειρα και φιλοδοξίες. Θέλω να δω έναν Γιώργο πολύ βελτιωμένο, καλύτερο σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού του. Θέλω να φτιάξω το κορμί μου, να δυναμώσω για να αντέχω στις κόντρες και στις επαφές. Θέλω να είμαι κάθε μέρα καλύτερος».
Αν μπορούσες να τελειοποιήσεις δύο στοιχεία του παιχνιδιού σου, ποια θα ήταν αυτά;
«Το σουτ σίγουρα, αν και το δουλεύω κάθε μέρα. Είναι θέμα ψυχολογίας. Εγώ θα σου έλεγα ότι είμαι καλός σουτέρ, αλλά είναι θέμα ψυχολογίας. Όταν έχεις την μπάλα και παίζεις με πολλά σουτ, θα τα βάλεις. Όταν πρέπει να πάρεις ένα και να το βάλεις, τότε είναι το δύσκολο. Δουλεύω πάρα πολύ το σουτ. Σίγουρα αυτό θα ήθελα να τελειοποιήσω. Δουλεύω σε πολλά πράγματα σε καθημερινή βάση, έχω ειδικό πρόγραμμα με τους γυμναστές, έχω έναν πολύ καλό προπονητή στις ατομικές, είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο νοιάζονται για εμένα, για να μπορώ να βελτιώνομαι».
Γιατί είναι τόσο σπουδαίο το περιβάλλον των Μπακς; Τι είναι αυτό που τους κάνει τόσο special;
«Το κεντρικό πρόσωπο της ομάδας, ο Γιάννης, είναι τόσο ταπεινός και δουλευταράς οπότε όλοι δουλεύουν έτσι. Όταν τον βλέπουν να πηγαίνει πρώτος στην προπόνηση και να φεύγει τελευταίος, όταν βλέπουν πόσο διψασμένος και ταπεινός είναι, αποκτούν την ίδια νοοτροπία. Γι’ αυτό οι Μπακς δουλεύουν έτσι ως οργανισμός. Αν δεν υπήρχε ο Γιάννης, δεν θα ήταν έτσι η ομάδα».
Ο Γιάννης είναι ηγέτης με τα λόγια ή με τις πράξεις;
«Νομίζω ότι είναι leader by example. Δεν θα μιλήσει πολύ, δεν θα πει πολλά λόγια. Έχουμε άλλους παίκτες, τον Τζρου, τον Κρις, τον Χιλ που είναι βετεράνοι. Απίστευτα παιδιά όλοι! Ο Γιάννης θα μπει μέσα και θα δουλέψει, το έλεγα στους γονείς μου και στον ατζέντη μου, δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο να δουλεύει τόσο πολύ, να είναι τόσο συγκεντρωμένος στην προπόνηση. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, αυτό το παιδί τα αξίζει όλα».
Την ομάδα πως την βλέπεις; Δεν είχε καλή pre season, αλλά θέλει να κάνει πρωταθλητισμό.
«Σίγουρα, όπως είπες δεν είχαμε καλή pre season, αλλά περιμένω να φτάσουμε πολύ μακριά. Ο coach επέλεξε να πάει με εμάς περισσότερο, να ξεκουράσει τους βασικούς, έχουμε και αρκετούς βετεράνους. Πιστεύω ότι θα φτάσουμε και φέτος μακριά».
Θα έκανες δώρο γενεθλίων στον αδελφό σου έναν αγώνα στο ΝΒΑ; Να μην κατέβεις εσύ σε ένα ματς και να στείλεις τον Παναγιώτη, ποιος θα το καταλάβει;
«Ε ναι, σίγουρα θα το έκανα! Δεν θα τον ένοιαζε ο αντίπαλος, με οποιοδήποτε ματς θα ήταν ευχαριστημένος. Νομίζω ότι και ο Παναγιώτης με τη δουλειά θα φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Παίζει με την Λιετκαμπέλις στο EuroCup, σε μια πολύ καλή διοργάνωση και πιστεύω ότι κάποια μέρα ίσως έρθει κι αυτός εδώ περα, στο ΝΒΑ».